3. Piękna Warszawo

Tułałem się po Europie (Włochy, Francja, Niemcy, Anglia) przez cały ten czas bardzo tęskniłem za krajem, na duchu podtrzymywała mnie jedynie myśl, że Napoleon zostanie cesarzem i zrobi porządek na świecie. Trafiłem do Zamościa. Stamtąd dzięki staraniom Jana Mincla w 1853 roku mógłem znów ujrzeć Warszawę. Dostałem list, w którym Jan Mincel pisał, by wracał do pracy w jego sklepie. Napisał również o śmierci swoich opiekunów, państwa Raczków. Zostawili mu oni w spadku pieniądze i kilka sprzętów. Mincel wynajął również powóz który miał przywieźć mnie do Warszawy. Kiedy dotarłem na miejsce, udałem się od razu do sklepu na Krakowskim Przedmieściu, Mincel bardzo się ucieszył z mego powrotu. Kazał powiadomić całą rodzinę. Nagle w drzwiach ukazała się staruszka z dzbankiem w ręku. Była to Grassmutter - matka Mincla która nalała mi kawy i wręczyła trzy bułeczki.